DE OORSPRONG VAN THEE

China is de bakermat van de theecultuur. Het verhaal gaat dat de mythische Chinese keizer Shen Nung de grote ontdekker was in 2727 voor Christus. Tijdens het koken van een ketel water, dwarrelden toevallig enkele blaadjes van een wilde struik in het water. De geur en de smaak van het gekookte water met de blaadjes vond de keizer erg lekker: zo zou de eerste thee zijn ontstaan. 

Alle theesoorten zijn afkomstig van die wilde altijd groenblijvende struik, nu beter bekend als de Camellia sinensis (de Chinese theestruik) of de Camelia Assamica uit India. 

Tegenwoordig wordt thee in meerdere landen met een (sub-)tropisch en vochtig klimaat geteeld; de bekendste "theelanden" zijn China, India, Japan en Sri Lanka. Als een theestruik ca. vier jaar oud is, kan er voor het eerst worden geoogst. Voor de meest verfijnde theesoorten plukt men alleen de bladknop met de bovenste tere jonge blaadjes. Voor theeën met een wat robuustere smaak worden ook volgroeide blaadjes gebruikt. De diverse theesoorten ontstaan door het resultaat van verschillen in ligging van de plantage (hoe hoger, hoe beter de kwaliteit van de blaadjes), grondsoort en klimaat. Verder hebben natuurlijk het oogstseizoen en de manier van plukken, bewerken en verpakken een belangrijke invloed op de uiteindelijke kleur, geur en smaak.
 

Hoe ontstaat thee?

Een geplukt theeblaadje ondergaat een aantal fases voordat het klaar is en we er een kopje thee van kunnen zetten: 
Verflensen: Tijdens het verwelken (verflensen) verliezen theeblaadjes de helft van hun vocht bij een temperatuur van 25 tot 30 graden Celsius. Dit proces duurt ongeveer 20 uur. Hierna is het blad soepel genoeg om, zonder te breken, te worden gerold
.

  • Rollen:
    Om het laatste vocht te verwijderen wordt het blad tussen twee, in tegenovergestelde richting draaiende, metalen platen gerold en gekneusd. Zo komen de bladsappen vrij die belangrijk zijn voor het uiteindelijke karakter van de thee. Dit proces van rollen duurt ongeveer een half uur. 

  • Fermenteren:
    (zwarte thee, Oolong en rooibos):
    De theeblaadjes beginnen op te warmen en te gisten bij een constante temperatuur van ca. 25°C en een zeer hoge vochtigheidsgraad. Door het contact met zuurstof krijgen de blaadjes het kenmerkende theearoma en de donkere kleur van zwarte thee. De tijd die de thee hier doorbrengt bepaalt het karakter (in grote mate) van de uiteindelijke thee. Dit proces duurt één tot drie uur. 

  • Drogen:
    Door de temperatuur te verhogen tot ca 90°C wordt de fermentatie stopgezet, dit noemen we het zgn. drogen of "vuren". Dit proces duurt ca. 20 minuten. Ook groene, niet-gefermenteerde thee ondergaat dit droogproces. Na dit hele verwerkingsproces blijft ongeveer 1/5 deel over als thee (100 kg blaadjes= ca 20 kg thee)
     

  • Zeven:
    Met behulp van schudzeven worden de theebladeren na het drogen, in verschillende maten, op grootte gesorteerd. Hoe groter de theeblaadjes, hoe langer de thee moet trekken. De theeblaadjes moeten dus ongeveer even groot zijn voor eenzelfde melange. Na deze stappen wordt de thee verpakt en in zijn "pure" vorm en op de markt gebracht, of wordt er met verschillende theesoorten een melange samengesteld. Door specerijen, kruiden, bloemen of vruchten toe te voegen, wordt thee gearomatiseerd.

​Zwarte thee

De theeblaadjes worden na het plukken verflenst en vervolgens gerold, gekneusd en verhit. Dankzij een relatief lang fermentatieproces krijgt de thee zijn kenmerkende goudbruine tot zwarte kleur. Zwarte thee heeft een krachtige smaak en is intens geurig.  Zwarte thee is de thee die we traditioneel gewend zijn te drinken in het Westen, terwijl in het Oosten juist meer groene thee wordt gedronken.

Thee zetadvies: temperatuur 100 graden, afhankelijk van theesoort / smaak ca 3 tot 5 minuten trekken

Oolong

Oolong thee (ooh-long) is een relatieve nieuwkomer in de theewereld, ontstaan in Formosa (nu Taiwan) in de 19e eeuw. Oolong, "zwarte draak" in het Chinees, heeft haar naam gekregen naar de lange, gedraaide donkere theebladeren. Oolong thee zit qua smaak enigszins tussen groene en zwarte thee in: het frisse van groene thee, maar ook het volle karakter van zwarte thee. Het productieproces voor deze half-gefermenteerde thee is hetzelfde als bij zwarte thee, alleen is de fermentatiefase korter. Voor deze theesoort worden de hele theeblaadjes gerold; hierdoor behouden zij hun oorspronkelijke karakter en bloemige smaak. Het aroma en de smaak zijn zachter dan die van zwarte thee.

Thee zetadvies: watertemperatuur 80°graden, afhankelijk van theesoort / smaak ca 2 tot 3 minuten trekken.

Groene thee
Groene thee is licht van kleur en fris van smaak. Voor groene thee worden de theeblaadjes meteen na het plukken verflenst en verhit; er vindt geen fermentatie plaats en de thee behoudt zijn groene kleur. Deze thee wordt traditioneel gedronken in China en Japan maar is ook bij ons heel populair. Het is belangrijk om te weten dat groene thee absoluut niet tegen kokend water (100 °Celcius) kan. De groene thee bladeren zullen simpelweg bij deze temperatuur verbranden. Hierdoor zal de groene thee een bittere en nare, sterke smaak krijgen. Bij het bereiden van groene thee is het daarom beter om je te vergissen in een te lage temperatuur. Uiteraard is de smaak een persoonlijke ervaring. 

Thee zetadvies: temperatuur tussen de 65°/ 85 °Celsius, afhankelijk van theesoort / smaak ca. 2 tot 3 minuten trekken.

Witte thee

Witte thee dankt zijn naam aan de met zilverwitte "donshaartjes" bedekte bladknoppen van de theestruik. Aan het begin van het groeiseizoen, nog voordat deze knoppen opengaan, worden de jonge theeblaadjes geplukt. Vervolgens worden ze in de zon verflenst en gedroogd. Dit delicate proces zorgt voor een lichtgekleurde, verfrissende thee met weinig theïne en een pure, lichtzoete smaak. Witte thee wordt geprezen om haar milde en delicate smaak en stond het ooit bekend als de Keizerlijke drank, wat de "gewone" bevolking zich niet kon veroorloven. 

Thee zetadvies: temperatuur ca.80° graden, afhankelijk van theesoort / smaak ca 2 tot 3 minuten trekken 

Rooibos
Rooibos is afkomstig van het blad en de twijgjes van de Zuid-Afrikaanse struik Aspalathus linearis. Het is dus eigenlijk geen "echte" thee. Rode rooibos ondergaat hetzelfde fermentatieproces als zwarte thee. Groene rooibos, afkomstig van dezelfde struik, wordt niet gefermenteerd. Rooibos thee wordt steeds populairder in Westerse landen onder gezondheidsbewuste mensen. Rooibos is cafeïnevrij en in vergelijking tot zwarte thee tannine arm., dus ook heel geschikt om 's avonds te drinken. 

Thee zetadvies: temperatuur 100° graden, afhankelijk van theesoort /smaak ca. 5 minuten trekken

Theïne
Alle "echte" thee, d.w.z. van de bladeren van de theestruik Camelia Sinensis, bevat theïne. Theïne is een zgn. Alkaloïde, dezelfde stof als cafeïne in bv. koffie. Deze stof heeft een licht opwekkend effect en vermindert vermoeidheid. Daarom ervaren we een kopje thee bij het ontbijt of in de namiddag zo lekker! Het theïnegehalte verschilt per theesoort en wordt beïnvloed door tal van factoren, zoals bv. de soort theeblaadjes, de omstandigheden tijdens de groei en de manier waarop de blaadjes na het plukken worden verwerkt. Wel is het zo dat, ongeacht de theesoort, een kopje thee minder theïne bevat dan een kopje koffie.

Waarom losse thee?
Veel theeliefhebbers geven de voorkeur aan losse thee: hiervoor worden meestal theeblaadjes van de beste kwaliteit gebruikt.
Als de losse theeblaadjes voldoende ruimte hebben om zich in het hete water te ontvouwen, geven zij optimaal hun smaak en geur af. Bovendien kan je losse thee helemaal naar eigen smaak doseren.

© 2017 - 2024 Bon Appethee | sitemap | rss | webwinkel beginnen - powered by Mijnwebwinkel